Έρευνες δείχνουν πως μετά από εφαρμογή ενός προγράμματος διαλειμματικής νηστείας, τα επίπεδα της ινσουλίνης μειώνονται σημαντικά. Μάλιστα, σε όλες τις μελέτες, χωρίς να υπάρξει περιορισμός θερμίδων, η γλυκόζη νηστείας μειώθηκε κι αυτή όπως και – ελάχιστα – η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (κατά 0,08%).
Σε γενικές γραμμές η μείωση του σωματικού βάρους ή του σπλαχνικού λίπους συνεπάγεται και την βελτίωση της αντίστασης στην ινσουλίνη. Αν λοιπόν, κάποιος νιώθω ότι μπορεί να τηρήσει ένα τέτοιο πλάνο, φαίνεται πως θα έχει συνολικά πολύ καλά αποτελέσματα. Πέρα από το ωράριο βέβαια, σημαντικό είναι να υπάρχει καλή ποιότητας στην τροφή και επιλογές χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη.
