Πρόκειται για ένα αυτοάνοσο νόσημα του θυροειδούς που χαρακτηρίζεται από αυξημένα θυρεοειδικά αντισώματα και προκαλεί διάφορα σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα. Έχει κατά κύριο λόγο γενετική βάση, ωστόσο, έρευνες δείχνουν πως επηρεάζεται από το στρες, την χλωρίδα του εντέρου, την υπερβολική πρόσληψη ιωδίου ή την ανεπάρκεια ιωδίου, σεληνίου κ.α
Πάντα μιλάμε για εξατομίκευση σε κάθε διατροφή, αλλά μελέτες δείχνουν πως βοηθά μία διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Στην βιβλιογραφία, υπάρχουν ενδείξεις για την επίδραση του σεληνίου, το καλίου, του ιωδίου, του χαλκού, του μαγνησίου, του ψευδαργύρου, του σιδήρου, της βιταμίνης Α, C, D και του συμπλέγματος Β. Ακόμη, χρειάζεται επαρκής πρόσληψη πρωτεϊνών, φυτικών ινών και ακόρεστων λιπαρών οξέων.
- Επιλέξτε μία ισορροπημένη, διατροφή που περιλαμβάνει φρέσκα φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής άλεσης και άπαχη πρωτεΐνη. Αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών και απλών σακχάρων.
- Βεβαιωθείτε ότι λαμβάνεται αρκετό σίδηρο, σελήνιο, βιταμίνη D και ομέγα-3 λιπαρά οξέα, καθώς αυτά μπορεί να είναι σημαντικά για την υγεία του θυροειδούς.
- Προσοχή στην κατανάλωση σόγιας και ώμων σταυρανθών λαχανικών πχ μπρόκολο, κουνουπίδι, λάχανο (χρειάζεται κατάχρηση για να υπάρξει βέβαια, πρόβλημα)
- Ο περιορισμός της γλουτένης σε αυτή τη φάση είναι αμφιλεγόμενος και χρειάζονται επιπλέον έρευνες για να δούμε τη χρησιμότητα του.
- Κάντε συχνά τις εξετάσεις σας…
